Jakoba Mulder reisde veel naar onze buurlanden. Zal ze ooit de Belgische architecte Simone Guillissen-Hoa (1916-96) hebben ontmoet? Deze architecte propagandeerde net als Mulder modernistische architectuur en was één van de eerste vrouwen die in België een eigen architectenbureau oprichtte. Net als Mulder kende haar carrière uitdagingen vanwege sociale conventies, gendernormen en andere vooroordelen.

Guillissen-Hoa werd geboren in Beijing als dochter van een Chinese ingenieur en een Pools-joodse schrijfster. Ze groeide op in Brussel waar ze als vierde vrouw ooit architectuur ging studeren. Ze loopt nog voor de Tweede Wereldoorlog stage in Zürich bij de architect Alfred Roth, een prominent lid van CIAM en leerling van Le Corbusier.

Na de oorlog gaat ze aan de slag met haar eigen architectuurpraktijk en ontwerpt zowel woningbouw als publieke centra. Ze hanteert daarbij een strakke modernistische stijl waardoor ze wordt gerekend onder de tweede modernistische stroming Belgische architecten van de direct naoorlogse periode, zoals Roger Bastin, Jacques Dupuis, Willy Van der Meeren, Jean-Pierre Blondel en Lucien-Jacques Baucher

In 1950 ontwierp zij haar eerste appartementsgebouw, het Immeuble Hou Avenue Bel Air in Ukkel, waarin zij haar eigen appartement en kantoren vestigde. Dit gebouw werd bekroond met de derde en vierde plaats bij de Van de Ven Architectuur Prijs in 1952. Van 1952 tot 1956 werkt zij samen met Jacques Dupuis, met wie zij onder meer het prachtige Maison Wittmann in Sint-Genesius-Rode ontwerpt. Na 1956 werkt ze weer alleen en realiseert zij enkele woningbouw projecten zoals in Wezembeek-Oppem, in Sint-Lambrechts-Woluwe en in La Roche-Tangissart. 

Naast haar actieve loopbaan als architect, wordt ze in de jaren 1950 lid van de Soroptimist Association, een organisatie die opkomt voor vrouwenrechten. In de jaren 1970 was ze betrokken bij de oprichting van de International Union of Women Architects. Ook is ze adviserend architect voor de Franse ministeries van Volksgezondheid en Cultuur en maakt ze deel uit van architectuur jury's. In 1980 ontwerpt ze haar laatste gebouw en raakt ze in de vergetelheid. 

CIVA, Centrum voor Informatie, Documentatie en Tentoonstellingen over de stad in Brussel eert deze vergeten vrouwelijke architectonische pionier met een tentoonstelling waarin al haar projecten aan de hand van een brede waaier aan archiefmateriaal te zien zijn. Het laat zien dat de huidige interesse voor vrouwen in de architectuur zeker niet beperkt is tot Nederland. Een (hernieuwde) ontmoeting met het werk van Guillissen-Hoa is de reis naar Brussel meer dan waard.

‍

Lees hier meer over de tentoonstelling